Boeken
Mijn Gouden Bengaal, ik heb mij lief Mijn Gouden Bengaal is een boek over onveilige hechting, met een klein onderdeel over spiegelen van honden bij mensen. Bij hulphonden die de emoties van hun baas bijsturen is spiegelen niet wenselijk. In het stuk over Bandhu en Runu, komt naar voren hoe intensief een baas hond relatie wordt, op het moment dat de hond gaat reageren op de emoties van zijn baasje en Runu uiteindelijk inziet, dat ze zich lange tijd voordat ze het zelf doorhad, veilig voelde omdat Bandhu al bij de eerste tekenen van haar verdriet, op zijn baas reageerde en zo zorgde dat Runu stabiel in haar leven bleef, omdat hij haar afleidde van haar emoties. Na een tijdje merkte Runu, dat de paniek begon af te nemen omdat haar hond over haar waakte. (Hoofdstuk 8 pagina 268)
Dat is niet de basis van het boek, maar vormt wel een belangrijk onderdeel.
Runu is geboren in Bangladesh en opgevoed met spruitjes en boeren kool. In de winter klost ze met haar schaatsen over "De Rotte" onder de rook van Rotterdam. En in de zomer geniet ze met haar adoptieouders, echter zich echt geven, dat onvolwaardelijke vertrouwen wat veel kinderen in hun ouders hebben, blijft bij Runu achterwege. Ze liegt zonder te weten waarom en..... ze kan het gewoon niet tegengaan. Als ze ouder wordt trekt ze zich meer terug op haar eigen kamer en gaat echt contact uit de weg. Wanneer ze een hondje neemt is haar leven compleet. Ze traint het jonge dier, maar pas later begrijpt ze dat trainen (en het verder fysiek op afstand houden) geen manier is om een solide band met een hond aan te gaan. De band die zij met het diertje heeft komt stevig onder druk te staan als Runu een vriend krijgt en na een half jaar wordt "de kleine man" ziek. Runu hoort dat ze hem moet koestern, optillen knuffelen en lief moet hebben. Hoe moeilijk kan het zijn? Maar wanneer ze hem optilt, hij zich bibberend tegen haar aanvlijt terwijl zij hem in haar armen sluit, breekt haar paniek als een vulkaanuitbarsting naar de oppervlakte. Ze kan het niet, hem koesteren als een kleine baby, wie had haar getroost toen zij als kleine baby in het kindertehuis gelegen had?
Doelgroep: Voor mensen die onveilig gehecht zijn of daarmee te maken hebben.
Shonar Bangla,
Vrije vertaling van het Bengaalse volkslied
Mijn gouden Bengaal, ik heb u lief.
Mijn gouden Bengaal, ik heb u lief.
Door uw hemel wordt mijn hart voor eeuwig zuiver gestemd.
Als ware mijn hart een fluit.
In de lente, oh mijn moeder, raak ik buiten zinnen van vreugde.
Door de geur van uw mango wouden, welk een genot.
Aan de voet van de Baya Bomen,
en aan de oever van de rivier.
Oh moeder van mij, de woorden die van uw lippen komen,
zijn als nectar in mijn oren. Oh welk een genot.
Als droefenis een schaduw over uw gelaat werpt,
vullen mijn ogen zich met tranen.
Rabindranath Tangore (1861 - 1941)
Mijn roots
Aangenaam, mijn naam is Runu. (Zeg “Roenoe”)
Als ik er over nadenk is mijn naam een knipoog naar mijn jonge persoon uit mijn eerste levensjaren. Runu runu... is het geluid wat vrijkomt als de Ektara, het eensnarig volksinstrument uit Bangladesh, bespeeld wordt. Het instrument hoort bij de folklore uit mijn land. En zowel uit de Ektara als ook uit mijzelf, klonk regelmatig een jammerend schril en vooral langdurig gekrijs, genoemd: runu runu.
Er is nog een betekenis voor de klank. “Runu runu” is ook te horen wanneer danseressen met belletjes om hun enkels hun voeten watervlug heen en weer bewegen. De tengere danseressen in kleurrijke sari’s dansen dan ritmisch en sierlijk op de muziek, hun bonte kleuren op elkaar afgestemd.
De vergelijking van die belletjes en die enkels vind ik wel toepasselijk. Mijn lippen kunnen namelijk ook watervlug bewegen en dan klets ik als de beste. Als je niet oppast, babbel ik de oren van je hoofd.
Maar wat betekent het voor mij om uit Bangladesh te komen?
Het stemt mij blij als ik eraan denk dat kleurrijke danseressen bij mijn land van herkomst horen. Maar, maakt waar ik vandaan kom ook wie ik nu ben? Is dat onlosmakelijk met elkaar verbonden, of kan ik het los van elkaar zien?
In mijn paspoort staat niet veel, maar dat is alles wat ik van oorsprong heb uit Bangladesh. Alleen het woord vondeling staat er en verder niks.
Wie ben ik eigenlijk? Die vraag laat me niet los. En ik denk daar soms over na …
Het had wat voeten in aarde voor ik kennis kon maken met de wereld. Mijn start op deze wereld was nogal turbulent en onzeker. Ik scroll even terug naar het prille begin van mijn leven.
Boeken
Een tweede boek is in een geheel andere stijl en is meer een boek wat ik gebruik als lesmateriaal bij de Sociale vaardigheidstraining en bij het trainen van hulphonden .